Gaziantep’in Göllüce köyünde, 1978 yılında dünyaya gelen Zehra Sarı, 7’si erkek 4’ü kız 11 çocuklu bir evde büyüdü. İlkokul yıllarında hem tarlada çalıştı hem okula gitti. 5’inci sınıfı bitirince babası, “Bu kadar yeter” dedi. Ama Zehra’nın içindeki okuma aşkı hiç bitmedi. Yıllar sonra, 25 yaşına geldiğinde bir fabrikada işçi olarak çalışırken ailesinin karşısına geçti ve “Ben okuyacağım” dedi. Önce açıktan ortaokul, ardından da liseyi bitirdi. O yıl Nedim Sarı ile evlendi. İlk çocuğuna hamileyken üniversite sınavına girdi ve Hatay Mustafa Kemal Atatürk Üniversitesi Eğitim Fakültesi İngilizce Öğretmenliği Bölümü’nü kazandı. 4 yıllık okulu 3 yılda bitirip 2015 yılında mezun oldu. 2016 yılında öğretmenlik görevine başlayan ve halen Gaziantep Olcay Külah Ortaokulu’nda görev yapan Sarı, zorlukların ardından gelen başarıyla dolu hayat hikâyesini şöyle anlattı:FABRİKA İŞÇİLİĞİNDEN OKULA “Çocukluk döneminde köyde okul yoktu, 9 yaşında birinci sınıfa başladım. İlkokulu bitirdikten sonra hem okul uzak hem de masraflı diye babam beni ortaokula gönderemedi. Oysa ben okumayı çok seven bir çocuktum. 25 yaşıma kadar tarım işçiliği, tezgâhtarlık ve fabrikalarda işçilik yaptım. 25 yaşıma geldiğimde, çikolata fabrikasında çalışırken ailemin karşısına geçtim ve ‘Okumak istiyorum, destek olmayın engel de’ dedim. Açık öğretimden ortaokula kaydoldum. Halk eğitimde İngilizce kursuna yazılarak dil öğrenimine ilk adımı attım. İşçilik yaparken çalışıp biriktirdiğim parayla da kendime bir bilgisayar aldım. Oradan izlediğim videolarla İngilizcemi geliştirdim. 28 yaşında liseye başladım ve 32 yaşında bitirdim.HAMİLEYKEN ÜNİVERSİTE KAZANDI O sırada eşim evlilik teklif etti. Ben de ‘Üniversite okuyacağım, engel olmazsan evlenirim’ dedim ve evlendik. Eğitim sürecimi baştan sona kendim planladım ama en büyük destekçim eşim oldu. Üniversite sınavına 9 aylık hamileyken girdim ve 20 gün sonra doğum yaptım. Aynı yıl 380 puanla Hatay Mustafa Kemal Üniversitesi İngilizce Öğretmenliği Bölümü’ne yerleştim.”BABAM KEŞKE GÖRSEYDİ7 erkek kardeşim de ortaokul ve liseyi okudu. Bizdeki asıl sorun benim kız olmamdı. Okula gönderilmediğim ilk yılı ağlayarak geçirmiştim. İlkokul arkadaşlarım doktor, mühendis oldu. Erkek kardeşlerim şimdi çok destekliyorlar ve benimle gurur duyuyorlar. Babamı lise sonda evlendiğim yıl, annemi bu yıl kaybettim.Babam keşke yaşasaydı da benisınıfta öğrencilerimin arasında görseydi.DERSE ÇOCUKLARIYLA GİTTİBebeğim 1.5 aylıkken üniversite eğitimim için ailecek Hatay’a taşındık. Orada bir öğrenci pansiyonuna yerleştik ve mezun olana kadar orada yaşadık. Üniversitedeki ilk yılımda ikinci çocuğuma hamile kaldım. İkinci yıldan itibaren eşim çalıştığı ve çocukların başına her gün birini bırakamadığım için bazı günler okula onlarla birlikte gittim. Yaz okulunda üstten ders alarak 3 yılda mezun oldum ve göreve başladım. Hiçbir çalışma boşa gitmez. Öğrencilerime de hep buna inanmalarını ve çok çalışmalarını tavsiye ediyorum.
Bir yanıt yazın