Okumak nedir? Bu sorunun cevabı sadece bilimsel açıdan verilemez. Harflerin, kelimelerin, cümlelerin yani kitapların dünyasının üstümüzde bıraktığı manevi bir anlam da var. Alberto Manguel, Okuma Günlüğü’nde “Okumak sohbet etmektir. Deliler, zihinlerinin bir köşesinde yankılandığını işittikleri hayali diyaloglarla uğraşırlar; okurlarsa, bir sayfa üzerindeki sözcüklerin sessizce harekete geçirdiği benzer bir diyalogla” diyor. Okurun kitapla birlikte kurduğu hayaller bizi bu alışkanlığın başladığı çocukluk dönemini de düşünmeye götürüyor.ONLARLA İLK ADIMI ATTIKHerhâlde okumayı sökmek bizi gerçek hayata hazırlayan ilk adımlardan biridir. Artık çevrenizdeki yazıları yardım olmaksızın okursunuz. Sonraki hedef akıcı bir dille hikâye okuyabilmektir. Hele kitaplara, hikâyelere yani anlatıya bir ilgimiz varsa bu nokta, bir çırpıda “okuma alışkanlığı”nın oturmasını sağlar. Belki 2 belki 3. sınıf döneminde gerçekleşen bu döngüde karşılaştığımız bazı kitaplar ve onların karakterleri de unutulmaz hâle gelir.HAYATIMIZIN İLK ROMAN KAHRAMANLARIAyşegül, Heidi, Keloğlan, Peter Pan, Tom Sawyer… Sırasıyla hepsi hayatımıza konuk olur. Hepsinin söyleceği bir sözü vardır, bizim de onlardan alacaklarımız elbette! Belki daha sonra liste genişler: Paspartu, Gulliver, Boğaç Han… Liste herkes için değişecektir kuşkusuz. Değişmeyen bu karakterlerin üzerimizdeki izi… Yeni Şafak Kitap, Nisan sayısında bu izin peşine düşüyor ve çocuk kitaplarındaki kahramanlarımızı, onların bizi nasıl etkiledeğini yazarlarla beraber masaya yatırıyor.Üstünde durduğumuz sorular şunlar: Çocuk kitaplardaki kahramanlarınız kimdi? Onlar sizi neden etkiledi? Hayatınızda nasıl bir iz bıraktı? Bu sorulara cevaben neler anlatacaklarını merak ederek Ayşe Sevim, Erhan Genç, Ali Güney, Ahmet Melih Karauğuz, Zeynep Merdan, Tuba Kaplan, Dürdane İsrâ Çınar, Mahmut Sami Yıldız. M. Fatih Kutlubay, Zeynep Tuba Kesimli’nin kapılarını çaldık. Ayşe Olgun ve ben de kendi çocuk kahramanlarımızla dosyaya destek verdik. Birbirinden farklı karakterler böylece yan yana geldi: Zeze’den Tom Sawyer’e, Paspartu’dan Peter Pan’e…Her yazarın seçtiği kitap karakterini yansıtma biçimi de farklı oldu: Kimisi o karakterin analinizi yaptı kimisi de çocukluk günlerindeki o büyük etkiyi aktardı. Ortaya çıkan bütünde çocuk kitaplarının bizi nasıl etkilediğine dair önemli bir sonuç görülebilir. En nihayetinde kitapla bağımızı sıkı fıkı hâle getiren de bu karakterler gibi görünüyor.Ayvazoğlu’nun Ataç’la getirdikleriBeşir Ayvazoğlu, Ataç için Türkçenin hafızasını silerek hatırlamasına mani olmak istediğini söylüyor. Bir zamanlar yedikleri içtikleri ayrı gitmeyen Tanpınar da bu eski dostu için "Hammer mütercimi Atâ Bey’in oğlu olduğu hâlde tarihin nizamını almamıştır" diye yazar. Ataç Prospero Caliban’a Karşı kitabında yeni bir biyografi anlayışı ile Nurullah Ataç’ı buluyoruz.Roman kahramanı gibi bir yazar: Halide Edip AdıvarHalide Edip romanlarını sevdiren ilk sebep, konularının çeşitliliği içinde kahramıyla bağ kurmanın kolaylığıydı. Mücadeleci, coşkulu, haysiyetli, bir davaya tutkuyla bağlanabilen kadınlardır çoğu. Geç dönem eserlerinden Sinekli Bakkal’ın kahramanı Rabia olsun, Yeni Turan’ın kahramanı Kaya olsun, Ateşten Gömlek’in kahramanı Ayşe olsun, dünyaya eleştirel gözlerle bakan, sorumluluk alan, samimi ve özverili bir karaktere sahiplerdir.Bir uyumsuzla birlikte yürümekYazın hayatına çevirmen olarak başlayan Tomris Uyar, asla vazgeçmediği öykücü kimliğini gün dökümlerinde, gazete yazılarında da ön plana çıkarır. Gün dökümlerini öykülerinden ayıran yegâne unsur, kurgusal olmayışlarıdır.
Bir yanıt yazın